روش  های بسیاری برای بررسی سیلاب حوزه  های آبخیز وجود دارد. که از جمله می  توان به تحلیل منطقه  ای سیلاب اشاره کرد. رهیافت تحلیل منطقه  ای سیلاب متکی بر ویژگی  های فیزیکی، اقلیمی و اکولوژیک حوزه  های آبخیز بوده، از روش  های آماری در بررسی داده  های مشاهداتی جریان استفاده می کند. این رهیافت دارای شیوه های متعددی است. هاسکینگ و والیس با گسترش روش گشتاور وزنی احتمال، آماری گشتاور خطی را به عنوان رهیافتی جدید در تحلیل تناوب سیل حوزه هی آبخیز ارائه نمودند. تئوری گشتاورهای خطی اساس پژوهش حاضر را تشکیل می  دهد. در این پژوهش 27 ایستگاه هیدرومتری واقع در منطقه مرکزی ایران بررسی گردید. با استفاده از نمودارهای گشتاور خطی ، منحنی چولگی خطی در برابر کشیدگی خطی و مناسب  ترین توزیع های قابل برازش برای هر یک از ایستگاه های مطالعاتی تعیین شد. سپس به منظور حذف ایستگاههای غیر همگن ، آزمون های همگنی بتنی بر پارامترهای ناهماهنگی و ناهمگنی انجام گرفت و سر انجام دو ایستگاه بارز و گبر آباد به عنوان ایستگاه های ناهمگن شناخته شدند. در مرحله بعد، آزمون نیکویی برازش به منظور تعیین مناسب  ترین ابع توزیع منطقه انجام ، و به ترتیب توزیع  های لجستیک تعمیم یافته ، مقادیر حد تعمیم یافته، نرمال تعمیم یافته، پیرسون نوع سوم و پارتو تعمیم یافته مناسب ترین توزیع برای منطتقه شناخته شدند. در نهایت، مقادیر تخمینی دبی با تناوب مختلف در منطقه تعیین، و پارمترهای منطقهای توزیع  های منتخب ارائه گردید.

روش توزیع تناوب سیل مشتق شده با استفاده از تئوری آبنمود واحد لحظه ای ژئومورفوکلیماتیک به عنوان مدل بارش - رواناب، توزیع توامان شدت و مدت بارش به همراه معادله نفوذ فیلیپ (برای محاسبه بارش مازاد) برای برآورد توزیع تناوب سیل در یکی از زیر حوزه های سد زاینده رود (مندرجان) به کار برده شد. این روش می تواند جایگزین مناسبی در حوزه های فاقد آمار باشد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد روش مذکور با استفاده از پارامترهای خاک در حالت عادی برآورد ضعیفی را از خود نشان می دهد، در حالی که با استفاده از پارامترهای خاک در حالت کلیماکس اقلیمی دقت خوبی را ارایه می کند. همچنین مشخص شد که برآورد سیل با این روش برای دوره بازگشت های بالا دقت مناسبی ندارد.

تناوب سببی نوعی تناوب گذرایی بین یک فعل سببی و همتای ضدسببی آن است. در مورد رابطه بین این دو گونه فعلی به طور کلی دو نوع رویکرد از سوی زبان شناسان اتخاذ شده است: اشتقاقی و غیراشتقاقی. در رویکرد اشتقاقی، یکی از دو گونه، پایه و دیگری مشتق فرض می شود. در رویکرد اشتقاقی پایه ناگذر (رویکرد سببی­ سازی)، فرض بر این است که گونه ضدسببی پایه و گونه سببی مشتق است. در حالی که در رویکرد اشتقاقی پایه گذرا (رویکرد ضدسببی­ سازی) گونه سببی پایه و گونه ضدسببی مشتق فرض می شود. در رویکرد غیراشتقاقی یا پایه مشترک رابطه مستقیم اشتقاقی بین دو گونه برقرار نمی شود و هر دو از یک منبع سوم یا ریشه نشأت می­ گیرند. هدف از مقاله حاضر بررسی کارآمدی رویکردهای یاد شده در تحلیل نشانه های ساختواژی فعل­ های تناوبی در گویش خوری از زبان­ های ایرانی شمال غربی رایج در کویر مرکزی ایران است. شواهد ساختواژی در این گویش نشان می­ دهد رویکردهای اشتقاقی به تناوب سببی دارای راهبرد تحلیلی کلی نیستند و تنها قادرند نشانه­ های ساختواژی در یکی از دو گونه سببی یا ضدسببی را توضیح دهند. در مقابل به نظر می رسد رویکرد غیراشتقاقی پایه مشترک می­ تواند تنوع ساختواژی در تناوب سببی (نشان داری یکی از دو گونه یا هر دو گونه) را در گویش خوری به طور جامع تحلیل کند.

انتخاب تابع توزیع مناسب و تخمین پارامترهای آن دو گام اساسی در برآورد دقیق تناوب سیلاب است. در این مقاله برای بهبود تخمین پارامترهای توابع توزیع، از مفهوم بهینه سازی الگوریتم فرا ابتکاری استفاده شده است. هدف از این مقاله استفاده از الگوریتم کلونی زنبور عسل (ABC) در راستای برآورد پارامترهای توابع توزیع رایج در تخمین سیلاب است. در این راستا از سه آماره برازندگی، ضریب همبستگی، ضریب تشخیص و مجذور میانگین مربعات خطا، برای مقایسه عملکرد این الگوریتم با روش های متعارف تخمین پارامتر، حداکثر درست نمایی(ML)، گشتاورها (MOM) و گشتاور وزنی احتمال (PWM)، استفاده شده است. منطقه مورد مطالعه حوضه آبخیز بابل رود در حاشیه جنوبی دریای مازندران است که دارای سوابق وقوع سیلاب است. تعداد شش ایستگاه هیدرومتری دارای آمار مشاهداتی دبی حداکثر سیلاب در منطقه شناسایی و داده های آنها در تحلیل تناوب سیل شش تابع توزیع نرمال، گمبل، گاما، پیرسون نوع 3، مقادیر حد و لجستیک مورد استفاده قرار گرفت. مقایسه عملکرد روش های ABC، ML، MOM و PWM در برآورد سه آماره برازندگی نشان می دهد که تابع توزیع پیرسون نوع 3 دارای بیشترین مقدار میانگین ضریب همبستگی (0/97) با کمترین دامنه تغییرات (0/05-0/04) و تابع توزیع گاما دارای بیشترین مقدار ضریب تشخیص (0/93) با کمترین دامنه تغییرات (0/10) و همچنین کمترین مقدار مجذور میانگین مربعات خطا (8/61) با کمترین دامنه تغییرات (14/33) است. درنهایت با جمع بندی نتایج به دست آمده است می توان نتیجه گرفت که الگوریتم کلونی زنبور عسل عملکرد بهتری (مقادیر بالاتر ضریب همبستگی و ضریب تشخیص و مقدار کمتر مجذور میانگین مربعات خطا) از سایر روش های رایج در تخمین پارامترهای توابع توزیع مطالعاتی در منطقه دارد. . .

در این پژوهش برای آشکارسازی دوره تناوب خشکسالی ها و ترسالی های ایران و انطباق زمانی آنها با چرخه های الگوی پیوند از دور شاخص نوسان اقیانوس اطلس شمالی (NAO) از دو مجموعه داده شامل داده های مربوط به بارش ماهانه 63 ایستگاه هواشناسی همدید سازمان هواشناسی ایران طی بازه زمانی 1988 تا 2015 و مقادیر شاخص NAO در همان بازه زمانی متعلق به پایگاه داده های مرکز ملی پیش بینی محیطی-مرکز ملی پژوهش های جوی NCEP/NCAR وابسته به سازمان پژوهش های جوی و اقیانوسی ایالات متحده-استفاده شد. برای محاسبه و شناسایی خشکسالی ها و ترسالی های ایستگاه های مورد مطالعه نیز از شاخص بارش استاندارد شده (SPI) استفاده شد. با محاسبه شاخص SPI برای تمامی ایستگاه های مورد مطالعه در یک مقیاس ماهانه، سری های زمانی آنها در مقیاس ایستگاهی و مقیاس منطقه ای به تفکیک، برای تمامی ماه های مورد مطالعه تهیه و تنظیم شد. علاوه بر این دو سری زمانی، سری های زمانی شاخص NAO نیز برای همان ماه ها تهیه شدند. درنهایت، برای شناسایی دوره های غالب موجود در سری های زمانی مورد نظر از تحلیل طیفی به روش فوریه استفاده شد. نتایج تحلیل طیفی سری های زمانی شاخص NAO نشان داد که در هر ماه، دوره های تناوب مختلفی از دوره تناوب های کوتاه مدت تا دوره تناوب های بلندمدت وجود دارد به طوری که بیشترین فراوانی با دوره های تناوب کوتاه مدت (کمتر از 10 سال) است. در انطباق این دوره ها با دوره های مربوط به خشکسالی ها و ترسالی های ایستگاه های مورد مطالعه مشاهده شد که به استثناء ماه می، در بقیه ماه ها بیش از 65 درصد ایستگاه ها دست کم یک دوره تناوب یکسان با دوره های تناوب شاخص NAO داشتند که می تواند بیانگر ارتباط و اثرگذاری این نوسان اقلیمی بر شرایط وقوع خشکسالی ها و ترسالی های ایران باشد.